Saga Millenium, Stiega Larssona, jest z pewnością najpopularniejszym przykładem literatury skandynawskiej. Od momentu wydania pierwszego tomu, czyli od 2005 roku seria cieszy się niesłabnącą popularnością. Na jej podstawie nakręcono nawet dwa filmy – Millenium: Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet (2009) oraz Dziewczyna z tatuażem (2011).
Seria opowiada o losach dziennikarza śledczego Mikaela Blomkvista, który zajmuje się wyjaśnieniem tajemniczych zagadek. Pomaga mu w tym światowej sławy reasercherka, Lisbeth Salander – inteligenta i przebiegła, chociaż nieco wycofana z życia społecznego dziewczyna.
Każda część trylogii dostarcza czytelnikowi nowych emocji i wrażeń. Mimo iż książki są dosyć grube pod względem objętości, to jednak obecne w nich napięcie i tajemnica sprawiają, że czyta się je bardzo szybko. Ponadto bardzo łatwo jest się zżyć z jej bohaterami. Żaden z nich nie został bowiem przedstawiony w sposób wyidealizowany. To normalni ludzie, którzy prócz niezwykłej i ciekawej pracy posiadają życie prywatne, niczym nie różniące się od naszego.
W książkach Larssona występuje wiele kontrowersji. Są elementy gwałtu, zabójstwa i nietypowego romansu. Mimo to jednak, książka zdobyła uznanie wśród społeczeństwa. Szczególnie chwalona była przez feministki, które doceniły autora za stworzenie silnych, kobiecych postaci, które znacznie odbiegały od wizerunku tradycyjnej, perfekcyjnej pani domu. Wielbiciele kryminałów po lekturze Millenium również mogli czuć się w pełni zaspokojeni, bowiem otrzymali wszystko, co dobra lektura sensacyjna powinna dostarczać – strach, ryzyko, zagadkę, tajemnicę, a w końcu niezwykły suspens.
Larsson miał w planach wydanie IV tomu, jednak wcześniej zmarł niespodziewanie na zawał. Na swoim laptopie pozostawił jednak konspekt oraz 200 stron kolejnej powieści. Obecnie znajdują się one w posiadaniu jego partnerki życiowej, Evy Gabrielsson (która swoja drogą miała ponoć ogromny wpływ na całą serię), która starannie chroni je przed światem. Ojciec i brat Larssona proponowali jej co prawda ogromne pieniądze za udostępnienie im tych materiałów, jednak ona, wiedząc, że jej partner miał dosyć napięte stosunki z rodziną, odmówiła.
Rodzina Stiega postanowiła jednak wziąć sprawy w swoje ręce i wydać własny IV tom sagi Millenium, pod tytułem ,,Co nas nie zabije”. Spotkało się to z ogromną krytyką i zniesmaczeniem społeczeństwa, niemniej jednak książce udało się zdobyć oczekiwaną popularność. W przygotowaniu jest nawet V tom serii.
Millenium miało jednak jednego autora, dlatego zdecydowanie powinno pozostać trylogią. Fakt, że najbliżsi Larssona pragną się wybić na jego sukcesie i robią coś wbrew jego woli zasługuje na krytykę i bojkot. Przygody Blomkvista i Salander wciągnęły jednak czytelników do tego stopnia, że za wszelką cenę chcą ich doświadczyć ponownie. Pamiętajmy jednak, że wyrazistość tych dwóch postaci jest zasługą jedynie ich pierwotnego twórcy. ,,Co nas nie zabije” jest lekturą ciekawą, trzymającą poziom, jednak doskonale znani nam bohaterowie są jakby inni – wyblakli i mniej charakterni.