Autostop, Autostop, wsiadaj bracie dalej hop – tak śpiewała Karin Stanek. Ta forma transportu mimo, iż w wielu krajach uznawana jest za nielegalną, a w rezultacie zakazana to i tak wybierana jest przez rzeszę osób rządnych przygód. Finlandia stała się dla wielu krajem odległym ze względu na dzielące Polskę – Morze Bałtyckie oraz zbyt drogim ze względu na – koszty życia. Jednak istnieją sposoby aby w tani i szybki sposób przenieść się do krainy fiordów, mlekiem płynącej .. – autostop.
Finlandię uznaje się za odpowiedni kraj dla osób początkujących z nietuzinkowym transportem. Mieszkańcy owego kraju uważani są za uczynnych, miłych i skorych do kolokwialnej „podwózki” osób wystawiających na drodze przed nadjeżdżającym samochodem kciuka w górze, czyli – autostopowiczów.
Rzeczą normalną jest podwożenie nie tyle co samochodami osobowymi, ale również campingowymi z przyczepami ! Jedną z przyczyn entuzjastycznego podejścia do autostopowiczów jest niskie natężenie ruchu na fińskich drogach mimo wielkiego rozmiaru kraju. Kierowcy często zatrzymują się i podwożą osoby z ciekawości, a następnie życzliwie zapraszają na wspólny posiłek lub kawę. Jednocześnie istnieje zagrożenie, że przy tak ograniczonej ilości samochodów można utknąć na trasie i zostać unieruchomionym, zwłaszcza na północy kraju.
Z opinii wynika, że sami obywatele nie korzystają z tej możliwości transportu, a widok stopujących osób wzbudza w nich zainteresowanie lub wskazują formę umilenia czasu podczas dalekiej trasy (mowa tutaj o kierowcach ciężarowych).
Dużym atut stanowi położenie geograficzne Finlandii, ponieważ graniczy z trzema innymi państwami. Od zachodu ze Szwecją, od wschodu z Rosją, a od północy z Norwegią. Wjazd do kraju nie jest kłopotem ze względu na układ Schengen oraz członkostwo w UE.
Sposoby przekraczania granicy
Estonia: to najbardziej tranzytowa trasa pod względem stopowania. Prostym sposobem jest ustawienie się na drodze wiodącej do portu Tallina, z którego można dopłynąć prosto do Helsinek. Przeprawa trwa około 2 godzin.
Polska: podobnie jak w Estonii opcją jest trasa w kierunku promu relacji Gdańsk – Helsinki lub Honko.
Norwegia: najprostszym sposobem jest ustawienie się na drodze krajowej numer 4 (E75). Droga prowadzi z Utsjoki (granica) przez Rovaniemi, Oulu i Jyväskylę do Helsinek.
Szwecja: wjazd jest możliwy z każdego punktu. Znajdują się tam dwie główne drogi w odległości maksymalnie 500 m od granicy co pozwala na szerokie możliwości “łapania stopa”.
Natomiast już docelowo w Finlandii zabronione jest stopowanie bezpośrednio na autostradach oraz drogach ekspresowych ze względu na brak bezpiecznego zatrzymania się. Finowie uznawani są za przepisowych kierowców, dlatego nie zatrzymają się w każdym miejscu, gdy tylko zobaczą autostopowicza.
Warto wspomnieć, że w krajach skandynawskich obowiązuje prawo Jokamiehenoikeus, czyli – prawo wszystkich ludzi do kontaktu z naturą. Oznacza to, że można spać pod gołym niebem w każdym miejscu, stanowiąc przyjazny przepis dla autostopowiczów do rozbijania namiotu, przez co można zaoszczędzić na noclegu. Jedynym warunkiem jest obozowanie minimum 150 m od zabudowań, na nieuprawianej ziemi oraz nie dłużej niż 2 doby. Dodatkowo w Finlandii funkcjonuje bezpłatna sieć miejsc do wypoczynku w postaci wiat, domków, palenisk mogąc bezpośrednio cieszyć się relaksem na łonie natury podczas autostopowej podróży.
Na portalach społecznościowych istnieje wiele grup zrzeszających autostopowiczów, którzy dzielą się praktycznymi radami. W tym celu dobrym sposobem jest skorzystanie ze strony z hitchwiki.org, która wskazuje na mapie sprawdzone i zaktualizowane miejsca przez innych autostopowiczów do łapania stopa. Aktualnie w bazie Finlandii znajduje się 353 takich miejsc, stale się powiększając. Zatem przed wyruszeniem w trasę, warto poznać kilka z nich, aby umilić oraz ułatwić sobie podróżowanie.