Finlandia – kraj fiordów, zorz polarnych, sportów zimowych i reniferów zwraca w turystyce europejskiej dość sporo uwagi i każdego roku przyciąga rzesze odwiedzających zarówno zimą, jak i latem. Ci bardziej ambitni decydują się jednak nie tylko na szybką wyprawę i zwiedzanie zachwycającej natury, ale i zanurzenie się w miejscowej kulturze, w tym także nietypowym języku fińskim.
Należący do rodziny języków skandynawskich suomi, bo tak formalnie nazywany jest język fiński jest zdecydowanie jednym z trudniejszych do nauki, jeśli nie mamy żadnych podstaw języków germańskich. Kontynuując naszą serię o rodzinie języków skandynawskich sprawdzimy jednak, jak trudny w nauce jest w rzeczywistości Fiński i jak ciekawym wyzwaniem może okazać się jego nauka.
Krótka historia języka fińskiego
Należący do języków ugrofińskich z rodziny uralskiej język fiński (suomi), traktowany jest jedynie częściowo jako jeden z języków skandynawskich, za sprawą geograficznego położenia kraju. Fiński jest znacznie bliżej spokrewniony z językami estońskim i rosyjskim, a dalej także z węgierskim, niż np. norweskim, szwedzkim czy duńskim. To fiński jest obowiązującym w Finlandii językiem urzędowym (jako drugi język urzędowy używany jest tu szwedzki), choć mieszkańcy bez problemu rozumieją tu często także inne języki skandynawskie. Jego gramatyka, choć znacznie bardziej złożona niż w przypadku np. języka duńskiego, jest na tyle logiczna, że jej nauka z pomocą lektora lub kursu nie powinna stanowić większego problemu.
Wśród ciekawostek na temat języka fińskiego warto zdecydowanie wspomnieć o jego niezwykle długich wyrazach – to właśnie w fińskim spotykamy niektóre z najdłuższych wyrazów na świecie. Wynika to jednak z możliwości dostawiania do wyrazów wielu przedrostków i przyrostków, dzięki którym z pomocą jednego wyrazu można przekazać znaczenie równoważne prawie całemu zdaniu w języku polskim czy angielskim.
Nauka języka fińskiego dla początkujących
Wybierając się w podróż po Finlandii warto przygotować się odrobinę w kwestii języka, bo choć z powodzeniem dogadamy się tu często po angielsku, zdecydowanie łatwiej będzie używać niektórych, prostych zwrotów fińskich. Wśród ciekawszych warto wymienić choćby En ymmärrä (/em ymmarra/ – nie rozumiem) czy Kiitos (/kiitos/ – dziękuję), które na pierwszy rzut oka nie przypominają słów w żadnym innym języku skandynawskim. Dobrym pomysłem na podróż będzie zabranie ze sobą słowniczka z rozmówkami, o ile oczywiście nie uda nam się wcześniej przyswoić podstaw językowych podczas kursu.
Co warto wiedzieć przygotowując się do nauki fińskiego? Przede wszystkim to, że w języku tym występuje aż 6 typów czasownika i 15 przypadków, a do każdego wyrazu można doczepić wiele końcówek, które zmienią jego znaczenie. Taką mnogość możliwości rekompensuje jednak wymowa, która jest tu bardzo zbliżona do zapisu wyrazów – każda głoska stanowi tu jeden znak, więc najczęściej czytamy dokładnie tak, jak widzimy słowo w zapisie. Podobnie jak inne języki skandynawskie, fiński jest dość melodyjny, posiada aż 8 samogłosek, a formy osobowe takie jak „ja”, „ona”, czy „on” są tu praktycznie nieużywane.
Fiński jest zdecydowanie jednym z trudniejszych do opanowania języków, który dopiero z czasem staje się zupełnie logiczny i łatwy do przyswojenia. Większość problemów wynika tu z faktu, że język pisany jest zupełnie odmienny od mowy potocznej, codziennej, przez co nauka jedynie formalnych zwrotów nie przyniesie tu zbyt wiele sukcesu. Czy z powodu wyzwania, jakim jest fiński, trzeba jednak rezygnować z jego nauki? Absolutnie nie! To ciekawe zadanie, które podczas wyjazdu z pewnością zrobi wrażenie na niejednym Finie.
zdjęcie: wikipedia