21 lat pozbawienia wolności, to maksymalna kara jakiej może się spodziewać skazany w Norwegii. W większości państw, więzienie kojarzy się skazanemu z ciasną, brudną celą, niemiłą atmosferą i ohydnym jedzeniem. W Norwegii więzień traci jedynie wolność, jednak nie traci godności o którą dba państwo. Można się temu dziwić i się z tego śmiać, ale fakt jest taki, że Norwegowie są mistrzami świata w resocjalizowaniu ludzi. Godziwe warunki życia więźniów, mają go przekonać do skruchy i zmiany postępowania.
Więzienie w 5 gwiazdkowym standardzie
Standard norweskich więzień zbulwersowały świat w 2012 roku, kiedy to jeden z największych zbrodniarzy świata, Anders Breivik trafił do jednego z najbardziej ekskluzywnych więzień, wartego 252 milionów dolarów. Ogromny budynek, zaprojektowany przez czołowych architektów, nie posiada krat w oknach, można za to przez nie podziwiać wielki park ze ścieżkami do biegania, a same ściany wnętrz zdobione są dziełami sztuki. Samo więzienie składa się z sekcji, gdzie na 10 cel przypada wspólny salon i kuchnia, istnieje również sekcja rekreacyjna oraz specjalne pomieszczenia dla więźniów spodziewających się wizyty swojej drugiej połowy. Znajduje się tam biblioteka, siłownia a nawet ścianka wspinaczkowa. Więźniowie mogą uczyć się ciesielki, gry na instrumencie oraz odbyć kursy przygotowujące do zawodu.
W norweskim więzieniu, skazani traktowani są jak pacjenci a nie kryminaliści. Zadaniem tamtejszej resocjalizacji, jest jego przystosowanie do życia w społeczeństwie po odbytym wyroku. Strażnikami w większości są kobiety, które same siebie uważają za pracowników społecznych. Ich zadaniem jest towarzyszenie więźniom, jadanie z nimi posiłków oraz odbywanie rozmów na potrzebę ich zmiany. Kolejnym znanym więzieniem jest ośrodek znajdujący się na wyspie Nastoy, który przypomina bardziej ośrodek agroturystyczny. W tym więzieniu nie ma sztywnego podziału na więźniów i utrzymujących władzę, strażnicy pełnią role towarzyszy i kompanów. Wszyscy więźniowie pracują na rzecz wspólnego dobra, a w wolnym czasie oddają się pływaniu lub łowieniu ryb. Sami więźniowie czują się tam jak na wakacjach.
Świat burzy się na taką politykę, ponieważ w wielu krajach nawet studenci żyją w gorszych warunkach. Sami Norwegowie są dumni ze swojego systemu i dziwią się powszechnej krytyce. Rzeczywiście posiadają bardzo silny argument, większość ich więźniów poddaje się całkowitej resocjalizacji i już nigdy nie wkracza na ścieżkę przestępstwa.